นิทานสั้น

เรื่อง งูกินหางตัวเอง

ณ ป่าแห่งหนึ่งมีงูหลามตัวหนึ่ง มันกำลังหาเหยื่ออยู่ ขนะ (ขณะ)ที่มันกำลังวนหาเหยื่ออยู่นั้น เจ้างูหลามตวาดสายตา (ตวัดสายตา) ไปเจอหางมันเอง และแล้วมันก็กัดหางของมัน

"โอ๊ย" มันร้อง ขนะ (ขณะ) ที่พิษกำลังแล่นสู่หัวใจมันก็ตาย

นิทานเรื่องนี้สอนว่า โลภมากลาภหาย

หมายเหตุ : คนพิมพ์พิมพ์ตามเนื้อหาจากต้นฉบับในสมุดของคนเขียน และทำวงเล็บคำที่ถูกต้องไว้ให้ท้ายคำผิดค่ะ

เหตุการณ์ไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่นะคะ ขอยกตัวอย่างดังต่อไปนี้ค่ะ
๑. ในป่าทำไมมีงูหลามตัวหนึ่ง แสดงว่าต้องมีตัวสอง ตัวสาม ตัวสี่...ด้วยหรือเปล่าคะ
๒. เป็นไปได้ยังไงที่งูหลามไม่รู้ว่าหางนั้นเป็นหางของมันเอง อันที่จริงมันควรกัดที่ตัว ทำไมมันจึงเลือกกัดที่หางล่ะคะ
๓. แล้วงูหลามมีพิษด้วยเหรอคะ ไม่เคยได้ยิน
๔. ทำไมถึงปิดประเด็นเรื่องว่าโลภมากลาภหายล่ะคะ ยังสรุปประเด็นไม่ค่อยกระจ่างนะคะ

โอ๊ย!!! ใครขว้างอะไรใส่หัวคนเม้นท์คะ หนอย ฝากไว้ก่อนเถอะ
อ้าว อ๋อ เหรอ นิทานของน้องเมธ์เหรอลูก แหมน้าบัดดี้นึกว่าของนักเขียนที่ไหน เม้นท์ใหญ่เลย

ล้อเล่นนะจ๊ะ คนเก่ง เขียนเยอะๆ นะ จะได้เก่งเหมือนคุณแม่
เอ๊ะ หรือเก่งกว่าคุณแม่ดี

เก่งเหมือน "ป้า" บัดดี้ค่ะ (แม่มาตอบแทน เพราะลูกหลับแล้ว)

แหม...ต้องเน้น 'ป้า' ด้วยนะ

น้องเมธ์หัวเราะคิกเลย ชอบใจ "ป้าปุ๋ย" โฮะๆ (เน้นๆ)

ต้าย แม่ลูกคู่นี้ ใจร้ายพอกัน

มาช่วยน้องเมธ์ครับ

หนอย...น้องเมธ์ตัวปลอม จาช่วยอะไร จะช่วยอะไร

ทำไมงูมันไม่เลื้อยไปข้างหน้าคะ น้องเมธ์
มันถึงได้กัดหางตัวเอง สงสัยเหมือนป้าปุ๋ยค่ะว่า
งูตัวนี้มีพิษด้วยเหรอคะ

จาก..พี่นุช (ขึ้สงสัย)

พี่นุช!!!!!! Oh My Goodness!!!!

อืม...เป็นนิทานที่สั้นมาก เนื้อหาดีมากเหมาะสำหรับยุคสมัย
เลิสแท้ ประเสริฐนักแล เป็นอะไรที่ ป้าดดดดด
(ตามภาษาอีสานป้าดหมายถึง ตะลึงพรึงเพริด เจิดเหวิด ประหลาดใจ)
ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดยอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอ๊ยไม่ไหวแล้ว..........อ๊ากกกกกกกกกกกกกก
แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ฮะๆๆๆล้อเล่นนา..ฮ่าๆๆ เด็กวันนี้ คือผู้ใหญ่ในวันหน้าเด้อค้าๆๆๆๆๆๆ

น้านนนนนนน

ไม่ใช่แค่ป้าบัดดี้กะป้าคอป เท่านั้นนะ ยังมีลุงมาดและลุงปราย มาหัวเราะ เอ๊ย มาให้กำลังใจด้วย หุหุ (แม่มาสกรีนเสียงฮาก่อน เดี๋ยวลูกมาอ่านทีหลัง)

พี่พีทมาอ่านนิทานน้องเมธ์ครับ ลุงๆ ป้าๆ เขาตีกันประจำ น้องเมธ์ไม่ต้องตกใจนะจ๊ะ

ขำมัย น้องมะไข่ก็เรียกพี่พีทเหมือนกัน ไม่เชื่อถามเจ๊มะยมดูดิ

โห...งั้นเราเป็นพี่ดี้มั่งดิ เนอะ น้องเมธ์เนอะ

พี่สงครามจ๋า... (จ๊าก ผิดกระดาน)

คุณพีทท่าจะติดใจพี่สงครามเอาจริงๆ อิอิ
น้องเมธ์งงเลย ใครหนอลุงสงคราม ฮาๆๆๆ

คุยตรงนี้เสียงดังไม่ดีใช่มั้ยพี่บัดดี้ เราไปคุยกันต่อห้องผู้ใหญ่ดีกว่า จ๊าก

ใช่ค่ะพีพีท เรื่องสยองขวัญไม่เหมาะกับเด็ก เดี๋ยวน้องเมธ์จะฝันร้าย
เราไปสยองกันที่ห้องผู้ใหญ่ดีกว่านิ อิอิ

ตอนแรกยังไม่สยอง มาสยองตอนเห็นกระป๋องนี่เอง...

นี่เห็นแค่เสี้ยวกระป๋องนะ ถ้าเห็นเต็มๆ จะหยองกว่านี้อีก ฮาๆๆ